داغی دست کسی آمد و درگیرم کرد...
داغی دست کسی آمد و درگیرم کرد
آمد و از همۀ اهل جهان سیرم کرد
اولین بار خودش خواست که با او باشم
آنقدَر گفت چنینم و چنان... شیرم کرد
مثل یک قلعه که بی برج و نگهبان باشد
بر دلم سخت شبیخون زد و تسخیرم کرد
بوی نفرین....
سعی کن پیشم نباشی، بوی نفرین می دهم
بوی کینه، بوی زخمی باز و چرکین می دهم
آنقدر با قرص های مختلف خوابیده ام
جزء جزء ام را ببویی بوی مرفین می دهم
بس که حالم از فضای بسته بر هم می خورد
شیشه های آسمان را گاه پایین می دهم
بگذار عشق قسمتی از زندگی شود...
غمگین مشو که سنگ، مرامش شکستن است
آیـــیـــنه نـــــیز ترس مدامش، شکستن است
گیرم که صخره دست خودش را بلند کرد
دریا ! نرو! که پشت ِ سلامش شکستن است
باران همیشه دوست ِ بی شیله پیله هاست
شیشه ! تگرگ، لـُب کلامش شکستن است
ادامه مطلب ...
تو نیستی که ببینی...
اگـر بـه بـاغ بگـویم تـرانـه های تو را
به مرز غنچه رساند جوانه های تو را
تو نیستی که ببینی چقدر کم دارد
به وقت گریه، سرم لطف شانه های تو را
به گریه از سر زلف تو می‌برم تاری
که سینه ریز کنم اشک دانه های تو را ادامه مطلب ...