قسمت این بود
قسمت این بود که من با تو معاصر باشم
تا در این قصــــه پر حادثــه حاضــــر باشم
حکم پیشانی ام این بود که تو گم شوی و
من بــه دنبال تو یک عمر مسافــــر باشـــم
تو پری باشـــی و تا آن سوی دریا بروی
من به سودای تو یک مرغ مهاجر باشم
ادامه مطلب ...
چیزی که قحطی آمده بعداز تو شانه است
در گیر ظلمتم که پی یک نشانه است
هرجا چراغ دیده گمان کرده خانه است
دائم افول می کنم از خویش این منم
رودی ک برخلاف مسیرش روانه است
اشک روان و موی پریشان و بار غم
چیزی که قحطی آمده بعداز تو شانه است
ادامه مطلب ...
این روزها حس بدی با دوستان دارم...
این روزها حس بدی با دوستان دارم
با دوستانم حالتی"دامن کِشان" دارم
آنقدر مردادم که حتی در یخِ بهمن
انگار طــرح جامـــع خرماپزان دارم
در من کسی افتاده مثل "من نمی فهمم"
یا حرف های مبهمــی تــــوی دهان دارم
ای خدای من چه دنیای قشنگی ساختی !
ای خدای من چه دنیای قشنگی ساختی !
واقعاً سیاره ی خوش آب و رنگی ساختی !
آدمی را آفریدی سرکش و ناسازگار .........
هرکجا دیدی که صلحی بود ‘ جنگی ساختی !
هرکجا دیدی دو آهو در کنار هم خوش اند !
زود در آن منطقـه جفت پلنــگی ســاختی !
ادامه مطلب ...
روسری فهمیده دارد صبر من سر می رود
روسری فهمیده دارد صبر من سر می رود
نم نم و با ناز هی دارد عقب تر می رود!
دست نامریی باد و دسته های تار مو
وای این نامرد با آنها چه بد ور می رود
می زنی لبخند و بیش از پیش خوشگل می شوی
اختیار این دلم از دست من در می رود
ادامه مطلب ...دوستت دارم پریشان، شانه می‌خواهی چه کار؟
تنها تر از شمع...
تنها تر از شمعی که از کبریت می ترسد
غمگین تر از دزدی که از دیوار افتاده
بی اعتنا پاکت کنند از زندگی ، مثل ِ
خاکستر سردی که از سیگار افتاده ..
بی تو دلم می افتد از من ... باز می خشکد
مثل کلاغی مرده که از سیم می افتد
این روزها هر بار که یاد تو می افتم
یک خطّ دیگر روی پیشانیم می افتد ...
ادامه مطلب ...
به جرم اینکه دلم آه هست و آهن نیست
به جرم اینکه دلم آه هست و آهن نیستکسی به جز تو در این روزگار با من نیست
دریغ از این که مرا صد هزار گردن نیست
« زنی چنین که تویی جز تو هیچ کس زن نیست»
مثل زهری تلخ در شیرینی قندی کثیف...
بر لبانت نقش بست آن‌روز لبخندی کثیف
خوب یادم هست آن لبخند زهرآلود را
پارک ساعی، ساعت شش، عصر اسفندی کثیف
پنج ماه از بیستم اسفند تا مرداد رفت
ما جدا اما رقم می‌خورد پیوندی کثیف
باید این قائله را "آه" به پایان ببرد...
هر نسیمی که نصیب از گل و باران ببرد
می تواند خبر از مصر به کنعان ببرد
آه از عشق که یک مرتبه تصمیم گرفت:
یوسف از چاه درآورده به زندان ببرد
وای بر تلخی فرجام رعیت پسری
که بخواهد دلی از دختر یک خان ببرد ادامه مطلب ...
مژده وصل
انتظار همه را نیز به آخر برسان
همه پرورده ی مهرند و من آزرده ی قهر
خیر در کار جهان نیست تو هم شر برسان
لاله در باغ تو رویید و شقایق پژمرد
به جگر سوختگان داغ برابر برسان
باز در خود خیره شو، انگار چشمت سیر نیست
درد خودبینی است می دانم تو را تقصیر نیست
کوزه ی دربسته در آغوش دریا هم تهی است
در گل خشک تو دیگر فرصت تغییر نیست
شیر وقتی در پی مردار باشد مرده است
شیر اگر همسفره ی کفتار باشد، شیر نیست
وقتی نباشی پستچی یک بسته غم می آورد
وقتی نباشی پسـتچی یک بسته غم می آورد
تصـــــویـری از آینـــده با طـــرحِ عَــــــدَم می آورد
عمری به رسمِ عاشقـی در گـل نظـــر کردم ولی
گل با تمــــامِ خوشگـلی پیــشِ تو کـــم مـی آورد
حتـــی رقـــابت بیــنِ تــو با گــل اگـــر برپـــا شود
بلـبل بــه نفــعِ خوبیـَت صـــدها قســـم می آورد ادامه مطلب ...
همین که نعش درختی به باغ می افتد
بهانه باز به دست اجاق می افتد
حکایت من و دنیایتان حکایت آن
پرنده ایست که به باتلاق می افتد
عجب عدالت تلخی که شادمانی ها
فقط برای شما اتفاق می افتد