تک بیتی های ناب

این تک بیت های زیبا و ناب ، تقدیم  به تمامی همراهان گرامی شکنج-مجله شعر و موسیقی ایرانی.


وقت سخن، نترس بگو آنچه گفتنی است
شمشیر روز معرکه زشت است در نیام




من گرفتار و تو در بند رضای دگران
من ز درد تو هلاک و تو دوای دگران



دیگر ابیات را می توانید در ادامه طلب بخوانید.


 

ادامه مطلب ...

من با تو هنوز مهربانم...

من معبد نسل بی زبانم 

گلدستۀ خالی از اذانم


تسلیم ارادۀ زمینم 

محکوم شماتت زمانم


در جادۀ خاکیان خاموش 

یک پنجره رو به آسمانم  ادامه مطلب ...

بوی نفرین....



سعی کن پیشم نباشی، بوی نفرین می دهم
بوی کینه، بوی زخمی باز و چرکین می دهم


آنقدر با قرص های مختلف خوابیده ام

جزء جزء ام را ببویی بوی مرفین می دهم


بس که حالم از فضای بسته بر هم می خورد

شیشه های آسمان را گاه پایین می دهم

  ادامه مطلب ...

هی یادش بخیر...

قرص  نانی توی گندم زار ؛ هی یادش بخیر!

پا برهنه  در دل   نیزار  ؛  هی یادش بخیر!

 

تا پدر آید  به  منزل ،  بر درخت   گردوکان

شاد  و شنگل تا  دم  دیدار ،  هی یادش بخیر!

 

وقت   بازی  توی کوچه ،  تا  معلم می رسید

می پریدم  از  سر  دیوار ؛ هی یادش بخیر ! 

ادامه مطلب ...

در آمد پدرم!!!!!

مثل هر شب، هوسِ عشق خودت زد به سرم
چند ساعت شده از زندگی‌ام بی خبرم

این همه فاصله، ده جاده و صد ریلِ قطار
بال پرواز دلم کو، که به سویت بپرم؟
.
از همان لحظه که تو رفتی و من ماندم و من!|
بین این قافیه‌ها گم شده و در‌به‌درم 
ادامه مطلب ...

کار خودم بود یا شما؟

انگــــار  دیده اند  مرا  باز  با  شما

با اینکه فارغید از این حرف ها شما


اندوه جاده های جهان را گریستم

تا  سایه ی مرا  بکشانند  تا  شما

عاشق شدیم و شهر خبر شد ولی هنوز
لبخند  می زنید  بر ایــن ماجـــرا شما 
ادامه مطلب ...

شب که شد،تاری بیاور؛یک بغل آواز هم...



شب که شد،تاری بیاور؛یک بغل آواز هم
شورِ تحریر"بنان" را، پنجه‌ی"شهناز"هم

شب که شد سکر تمنای تو بیرون می‌زند
از خم سربسته ، و از شیشه های باز هم

شب که شد،آوازی از دیوان شمس‌الدین خوش‌است
دست و پا یاری کند، رقصی شلنگ انداز هم
 

ادامه مطلب ...

خدای هر چه ببخشد علی بهانه اوست




علیست مرغ حق و کعبه آشیانه اوست
حریم عشق پر از دلنشین ترانه اوست


پس از گذشت زمانها هنوز گوش بشر

بنغمه¬های دل انگیز و عاشقانه اوست


زلال چشمه زمزم کجا و اشگ علی

صفای این حرم از گریة شبانه اوست

 

ادامه مطلب ...

تو چه آیتی خدا را؟

سحری به خواب دیدم شَه کشور صفا را 

به رخش نظاره کردم مَهِ خوب دلربا را

به ادب زبان گشودم بسرودم این نوا را 

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را؟


گفته بودم چو بیایی...

* در زمان های قدیم، که از شمع برای روشن کردن خانه ها استفاده میکردند، رسم بر این بود که در زمان حضور مهمان شمع را خاموش می کردند تا همسایه ندانند که مهمانی عزیز و گرامی در خانه حضور دارد (مبادا چشم زخمی برسد). اما به نظر می آید که شیخ اجل در این بیت منظوری دیگر دارد. زبان در اینجا به شمع تشبیه شده که باید آن را خاموش کرد تا به دیگران نگوید که من فلانی را دوست دارم. (توضیحات از مدیر سایت)

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی

آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سریست خدایی 
ادامه مطلب ...

انگار بین این جماعت محرمی نیست...

انگار بین این جماعت محرمی نیست
در زهر نیش خنده ی این ها غمی نیست

از روح دردم می دمم در جان ابیات
امّا برای این مسیحا، مریمی نیست

در سینه ام جام جهان بینی ست خونین
با این تفاوت که به دستانِ جمی نیست
 
ادامه مطلب ...

من پیرترین ساعت دیواری شهرم

هر بار که از نام تو پُر بوده دهانم
جز با غزلی تازه نچرخیده زبانم

عشق تو غم "حافظ" و شیدایی "سعدی" ست
سخت است تو را در غزلی ساده بخوانم

جاری شده ای در من ...بی آن که بدانی
من در تو نفس می کشم و در جریانم

از تنگ غروب آمده تا صبح نشسته ست
شوق تو در آغوشم و درد تو به جانم 
ادامه مطلب ...

دختر حافظ

دختر ِ حافظ! کجایی؟ آفتاب آورده ام
زیر ِ باران، کوزه بر دوشم شراب آورده ام

خانه های ِ خشتی و پرچین ِ دورش سرو ِ ناز
شهر ِ شیراز است یا من رو به خاب آورده ام؟

بس که ماندم پشت ِ در، کوبه صدایش شد بلند
باز کن در را که شوق ِ بی حساب آورده ام

رفته بابا قصر ِ بو اسحاق یا شاه ِ شجاع؟
من هرآنچه گفته را در یک کتاب آورده ام 
ادامه مطلب ...